Kılıcı Nasıl Yutuyorlar « Genel
İster inanın, ister inanmayın
gösterilerde kılıcı yutanların yaptıkları numara sahte değildir.
Gerçekten kılıcı yutarlar. Ana problem gırtlak adalelerini
rahatlatmayı öğrenmek, böylece yutkunmaya mani olmaktır. Bu özellik
haftalar boyu süren egzersizlerle kazanılabilir. Kılıcın boğazı
kesme ihtimali yoktur, çünkü her iki tarafı da keskin değildir, yani
kördür. Kılıcın ucu sivri gibi görünür ama midenizin tabanına
ulaşamayacak boyda bir kılıç seçerseniz bu da problem yaratmaz.
Kılıç ve alev yutmanın büyük ustalarından Dan Mannix, bu konuda 1951
yılında bir kitap bile yazmıştır. Mannix bu işi başarabilmek için
haftalar boyunca, günde en az bir saat, kesme ihtimali olmayan bir
kılıç ile çalıştığını söylüyor. Birinci problem yutkunma
refleksinden çıkmış. Yine haftalarca öğle yemeği yemeyerek, kılıç
boğazdan girerken boğazın büzüşmesi problemini halletmiş. Sonunda
bir gün kılıcı sokarken boğazı gevşeyebilir hale gelmiş.
Mannix işin en zor yanını geçtiğini zannederken esas zorlukla Adem
Elma'sı denilen yerin arkasında karşılaşmış. Oradaki kıvrımı da
geçmeyi başardıktan sonra, kaburga kemiklerine de dikkat ederek,
kılıcı kabzasına kadar yutabilme yeteneğini kazanmış.
Kılıç yutmayı evde kendi kendine öğrenmeye kalkışmak son derece
tehlikelidir. Hele bu numarayı yaparken konuşmayı profesyoneller
düşünmezler bile. Yutmadan önce ve sonra kılıcın steril hale
getirilmesi de çok önemli bir husustur.
Çok az da olsa katlanabilir kılıçları kullanan bazı hilebazlar
ortaya çıkınca, Mannix kılıcı gerçekten yuttuğunu ispatlayacak başka
numaralara geçmiş. Özel olarak imal edilmiş, çok ince kalınlıktaki,
elektrik bağlantıları sadece bir tarafında bulunan, 'U' şeklindeki
bir neon tübü yutmuş. Elektrik verilip neon lambası yanmca, ışık
vücudunun dışından da görülmüş. Böylece bu tip şeyleri gerçekten
yuttuğunu ispatlamış.
Mannix ve asistanları işi öyle geliştirmişler ki, kızgın, kızarmış
kılıçları yutma numaraları bile yapmışlar. Tabii önce asbest bir
kılıç kınını yutarak.